Z okazji rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego działacze kutnowskiego oddziału Obozu Narodowo-Radykalnego złożyli kwiaty pod tablicą upamiętniającą to wydarzenie na terenie swojego miasta przy ul. Sienkiewicza. Warto zaznaczyć, że Rząd Narodowy znajdował się właśnie w Kutnie, o czym można przeczytać w niżej zamieszczonym tekście przybliżającym te chwalebne lecz jakże smutne dla naszego narodu czasy.

22. stycznia 1863 roku w wyniku rosnącego terroru ze strony rosyjskiego zaborcy wybuchło Powstanie Styczniowe. Swoim zasięgiem objęło tereny Królestwa Polskiego oraz ziem zabranych (Litwa oraz Ukraina). Było to powstanie mające w całości charakter wojny partyzanckiej. Pierwszym mianowanym przez Komitet Centralny Narodowy dyktatorem powstania został Ludwik Mierosławski. Już w 1861 roku opracował strategię mającą na celu odcięcie linii zaopatrzeniowych Rosjan poprzez wywołanie powstań na ziemiach zabranych. Ich celem było rozproszenie wojsk zaborcy na słabo zaludnionych ziemiach wschodnich oraz opóźnienie ich do czasu zajęcia przez powstańców Kongresówki. Pierwszym punktem planu miało być opanowanie Płocka. Tam ujawnić się miał Rząd Polski, który 22. stycznia wjechał do Kutna. Po serii pierwszych starć powstańcy opanowali szosę brzeską oraz kolej Petersburską. Dołączyła do Powstania również Litwa oraz Ukraina w odpowiedzi na odezwę Bobrowskiego. Armia powstańcza liczyła 200. tysięcy ludzi na terenie Królestwa. Mimo waleczności powstańców oraz wsparcia ludności cywilnej powstanie po roku zaczęło ulegać pod naporem rosyjskich wojsk. Ostatni dowódca powstania Romuald Traugutt włączał do armii chłopów głosząc hasło „z ludem i przez lud”. Niestety, mimo początkowo chętnego napływu ostatecznie chłopi opuścili szeregi powstańców na wieść o wydaniu w marcu dekretu uwłaszczającego nadającego chłopom użytkowaną ziemię. Z powodów osłabienia szeregów oraz braku wsparcia ze strony „zachodnich sojuszników” powstanie upadło, zaś w sierpniu 1864 roku członkowie Rządu Narodowego zostali powieszeni. Następnie zaborcy rozpoczęli intensywną rusyfikację narodu, jednocześnie prowadząc rzeź ludności cywilnej miast wspierających powstańców.